Lekker vakantie...

Heerlijk voorjaarsvakantie. Dat houdt in: Heerlijk spelende kinderen, eten aan de salontafel omdat de meiden met hun Lego-meuk de eettafel bezet houden en een zieke Julia. Gisteravond werd ze ineens huilend wakker, was warm en had pijn in haar keel/nek, waar er een dikke klier voelbaar is. Annabel had dit 2 weken geleden, evenals wat kinderen uit haar klas en nu heeft Julia het blijkbaar. Bij Bel duurde het grofweg 1 a 2 dagen (niet eens eigenlijk..) dus ik hoop dat Juul morgen weer wat opgeknapt is. Maar als je ziek bent, wat wil je dan liever dan op de bank hangen met aap (haar knuffel) en een zakdoek voor de traantjes. Gelukkig vond ik nog een grote zakdoek die opa Henk hier waarschijnlijk een keer is vergeten, en dan moet ik weer aan vroeger denken, toen ik als 2 jarige ernstig ziek was met een (meningokokken)sepsis en enkele weken in het ziekenhuis lag. Ook ik lag alleen maar te 'todden' met een zakdoek van mijn vader. L'histoire ce repête, zeggen we dan. Opa, waar ben je met je dikke wollen vest, zodat Julia er onder kan kruipen??

Toen ik aan Juul vroeg of ze nog een filmpje wilde kijken moest ze huilen en zei ze dat ze dat niet wilde anders zou ze vierkanten oogjes krijgen. Haha, weet niet wie dat tegen haar gezegd heeft, maar het klonk zo serieus en huilerig, of ze het zelf geloofde! En vervolgens kijkt ze naar Annabel, die lekker zit te kleuren en ze begint te huilen dat Annabel zelf mag weten wat ze tekent. (wie had gezegd dat dat niet zo is.....? wij niet hoor....) De traantjes zitten dus hoog en ze lijkt wel wat te ijlen; niet alles is even zinnig wat ze zegt op het moment, maar hoe sneu ook, wij kunnen erg lachen om haar opmerkingen. Annabel en Noor zijn druk met hun Topmodel-kadootjes en de door Noor gekochte nieuwe Lego. Een nieuwe lijn die Lego Friends heet. Echte leuke Lego voor meisjes, met een ontwerpstudio, een restaurantje, een jacouzzi en nog meer 'van zuks'. Het leuke is, dat de poppetjes klein zijn, ongeveer even groot als de kleine oorspronkelijke poppetjes, en niet zoals de halve barbies van de Lego Belville. (ook mooi spul hoor, maar minder zelf bouwen en meer kant en klare dingen). Dus Noor heeft een mooie bestemming gevonden voor haar verjaardagsgeld, waarvan ze niet wist wat er mee te doen. (En ze had nog ladingen geld van op marktplaats verkochte spullen, in het najaar). Iedereen blij dus, en blije kindjes = blije mama.

Te veel...

Uiteraard hadden we weer veel te veel eten gemaakt voor vandaag:-)  En nadat 16 mensen hadden afgebeld in verband met ziekte, hadden we helemaal te veel. Ondanks dat we met een klein groepje waren, was het erg gezellig vanmiddag. De meiden zijn weer flink verwend, iedereen heeft het leuk gehad dus een geslaagde middag. Hier een foto van de taarten en de cupcakes die de meiden hadden gemaakt en versierd.
Overigens hebben we wat eten mee kunnen geven aan mijn schoonouders, die ook langs kwamen om ons te helpen met opeten haha!
Ik weet in ieder geval wat we morgen eten..... ( taart voor ontbijt, couscous voor de lunch, slaatje voor avondeten, en overmorgen nog een keer.... of zo....)

Groot feest morgen..

Morgen vieren we de verjaardagen van Annabel en Nora. Er komen ruim 30 mensen als het goed is, dus we zijn druk met alle voorbereidingen. We hebben echte Limburgse ' kaj sjuttel ' of te wel ' slaatje'. Mijn moeder maakte dit vroeger regelmatig met feesten en partijen en ohhhh, wat is die lekker! Je wilt niet weten wat er in gaat, want het is een enorme kaloriebom volgens mij, maar als je deze eenmaal gegeten hebt neem je nooit meer genoegen met vleessalade of huzarensalade of hoe die kant en klare ellende ook heet. we begonnen met het maken van bouillon met doorregen runderlappen, dit vlees gaat dan later in het slaatje. Volgens mij zijn we ruim 3 a 4 kilo aardappels verder, dit doe je de volgende dag, als het goed koud is in een grote pan, met augurken, zilveruitjes, doperwten en wortelen en appels, veel mayonaise, mosterd en peper en zout. Dit laat je een nacht trekken, dan proeven of er nog meer mayo in moet, want het droogt altijd iets in en smullen maar! Echt, zo lekker........
De bouillon kun je vervolgens eventueel perfect gebruiken voor een soepje voor erbij.
Daarbij doen we stokbroden, gehaktballetjes met pindasaus, rauwkost, kaasjes en couscous salade. Voor de kinderen (of de liefhebber) hebben we poffertjes.
Een heel gesleep met boodschappen maar heerlijk om te doen en erg gezellig dat iedereen morgen komt.
We hebben ook nog 4 taarten gemaakt, en 28 cakejes. De meiden hebben alle drie geweldig geholpen met bakken en opruimen en snijden. Dus eigenlijk een heel gezellige dag met zijn allen!
Gisteravond waren we met zijn vijfjes naar Heerhugowaard, naar een overdekt winkelcentrum waar ze ook een H&M hebben. Annabel had echt nieuwe kleren nodig. Ook Sander moest een nieuwe spijkerbroek. Dus om half 5 die kant op, lekker geshopt, bij de Febo patatjes gegeten (we zitten gezellig in een restaurantje he mama, zegt Julia dan, hopelijk leren we haar nog dat de Febo echt niet gezellig of kwalitatief verantwoord is, voor een lekkere maaltijd, maar goed, ze is nog maar 3 dus we hebben nog ff haha!)
Het kleren kopen ging gelukkig behoorlijk soepel en we konden behoorlijk goed slagen voor kleding waar Annabel blij mee is en wij ook! Je begint wel te merken dat onze smaken enigzins uit elkaar beginnen te lopen haha!
Glitters, tijgerprinten, riempjes op de meest onmogelijke plaatsen, (en gaten) noem maar op, het kwam allemaal voorbij......
Sommige dingen die zij dus echt mooi vindt vonden wij afgrijselijk en vice versa. We hebben zonder ruzie of discussies een middenweg kunnen vinden met dingen waar zij superblij mee is, en wij ook. Nora heeft nog wat leuke dingen gevonden en Juultje ook, dus tegen 21uur waren we nog steeds zonder ruzie en in blije stemming weer thuis. Ook Juul had zich geweldig gehouden met haar 3 jaartjes. Op de terugweg viel ze in slaap, maar dat is geen probleem. We konden haar thuis goed overleggen in bed. Heerlijk dat de kinderen groter worden en dit soort dingen steeds makkelijker kunnen. En fijn dat het zonder al te veel gedoe kon.... Ik dwong nog wel even respect af bij een mevrouw, die op haar dochter wachtte, en mij bezig zag met 3 mensen in pashokjes, ondertussen goedkeuringen geven of discussies voeren waarom een echte extreme wortelbroek echt niet kan, andere maten halen en Juul ook nog in de gaten houden..... U bent er maar druk mee, sprak zij vol ontzag. (Of ze lachtte zich een kriek en dat ontzag vulde ik zelf in omdat ik vond dat ik dat wel verdiende.....haha) Uiteraard was ik wel de enige die niet voor zichzelf heeft kunnen kijken, maar goed.... ik heb dus niks, maar de rest is goed geslaagd.

Op handwerkgebied gebeurt er even erg weinig hier, door alle andere bezigheden. Weet nog even niet wat ik nu zal gaan maken, maar ik denk er maar gewoon even rustig over na en zoek het een en ander aan inspiratie op internet.
Nog even een fotootje van het gerommel in de keuken haha, waarbij Sander natuurlijk als een echte man de keukenmachine pakte voor het slaatje, want je gaat toch niet alles met de hand snijden..............
PS nog wat geleerd:-)   mijn schoonzus is vegetarisch, dus voor haar hebben we wat aardappels apart gehouden en hier van alle groentes wat bij gedaan, zonder het vlees. Het was een kleine moeite en nu kan zij ook gewoon slaatje mee eten, maar dan zonder het vlees. Ook deze was erg lekker en het gemis van het vlees viel erg mee, qua smaak.

Let overigens niet op Juul, die maakt er tegenwoordig een gewoonte van om zich gemiddeld 5 keer per dag om te kleden, met haar gewone kleren! Dus haar kleerkast ligt nu uitgesmeerd over haar slaapkamervloer, ze maakt de gekste combinaties en voelt zich net als K3 als ze lekker luchtig in een jurkje loopt (zo zegt ze het ook, ik ben nu K3) dus mooi gemaakte staartjes gaan uit, kleding wisselt met een snelheid waar de gemiddelde mannequin nog wat van kan leren, en te koud of te warm maakt haar niets uit, zet ze toch gewoon de kachel aan? Gek word ik er van, dus we gaan even een goed gesprek voeren over het feit dat je je kunt verkleden met de verkleedkist en niet met je gewone kleren! (Al 2 keer gedaan overigens, maar het maakte nog niet veel indruk geloof ik...)

Hij is af!

De omslagdoek is af, hij is lekker groot en lekker wollig warm. Altijd lekker op een frisse avond, of om even snel om te slaan als je naar buiten moet.
Ook nog even een fotootje van mijn nieuw gekochte knoopjes, waar ik nog geen bestemming voor heb, maar waar ik alleen al blij van word omdat ik ze heb. het geeft zo'n rijk gevoel om dat soort kleine hebbedingetjes te bezitten, net als een paar rollen smal lint, in leuke kleurtjes, voor heeeeel weinig geld ( schone zus, bij de Blokker, 4 kleurtjes voor maar 1 euro) dus altijd handig voor de heb, of voor de kinderen om mee te knutselen.
De kinderen zijn altijd mijn excuus haha, is het niet voor mezelf, dan wel voor hun en tja, een beetje goede moeder staat de creativiteit van haar kinderen niet in de weg, toch? Toch?

Het vordert...

de omslagdoek vordert gestaag:-)  Nog een toer of 4, en dan kan ik de draadjes afhechten en een rand er omheen haken. In welke kleur zal ik dit doen? Ik neig zelf toch wel gewoon naar het donkere paars, voor wat rust. wie een frisse kijk er op heeft, mag zich melden.... sta altijd open voor suggesties.
Zo'n lekker gevoel, weer een boel restjes wol weggewerkt, en bijna het eind in zicht. Dat gevoel om aan iets nieuws te kunnen beginnen is zo lekker. Schone zus had een prachtige slinger gemaakt van hartjes, voor in de nieuwe gang. Erg mooi geworden en heel leuk afgewerkt met lint en knopen. Is misschien ook wel een idee...
En als je wol een eind op is, kunnen we weer schuldgevoelloos nieuwe kopen! Heb er nu al zin in....
Oh, wat is handwerken toch verrukkelijk om te doen:-)  je hebt wat om handen, maakt leuke dingen en je bent van de straat. Ideaal toch? Kan het een ieder aanraden die zich graag nuttig wil voelen. Ik kan e ht enorm gestimuleerd zijn om wat in huis te doen, als ik daarna van mezelf heerlijk mag zitten en handwerken.
ach, ik ben een simpele ziel misschien, maar ik geniet er erg van. Ik hoop dat ik mijn meiden ook een beetje hiervan mee kan geven voor later, net als mijn moeder bij mij deed. Ik zag haar vroeger al uren haken of breien en toen ik rond de 20 was, deden we dit vaak tot diep in de nacht samen (hadden allebei wisseldiensten dus konden ook doordeweeks tot laat bezig zijn) met een heerlijk wijntje erbij, muziekje op en lekker kletsen. Gelukkig hebben we schone zus erbij die ook enorm bezig is met breien en haken, dus dat is nog gezelliger! Heb al erg zin in de meivakantie, als we met zijn allen een hele week bij elkaar zijn en lekker kunnen aanrommelen met zijn drieën!
Want dat is het enige minpunt, moeders woont in Limburg, schone zus in de Betuwe en ik in West-Friesland, dus alles verloopt via computer, skype etc. Dat mis ik wel, dat even bij elkaar aan kunnen wippen, maar ja het is niet anders.

Toch lief...

we hadden onze 31 jaar oude caravan verkocht, aan een hele aardige Bulgaarse man. Hij was erg in zijn nopjes met de caravan en na enig moeilijk gedoe hebben ze de caravan over kunnen schrijven op zijn naam. Hij wil deze meenemen naar Bulgarije, dus dat was wat geregel voor hem. Uiteindelijk is Sander 3 keer met de beste man (en zijn kornuiten) naar postkantoor en RDW etc geweest, waar achteraf bleek dat alles natuurlijk zo geregeld had kunnen worden. Ik zal de details besparen, maar het ging zoals veel bij ons niet zonder slag of stoot.
Mannen staan hier keurig ingeschreven bij de gemeente, hebben alle benodigde papieren dus dat was geen probleem. Nu hadden we bij de koop al een grote fles huisgestookte rakia (?)  gehad. Ik weet niet waar het naar smaakt, maar het ruikt sterk, dus ik denk dat we het bestek kunnen desinfecteren, wonden kunnen ontsmetten of ons een delirium zuipen. Net belde deze enorm aardige man, (na ruim een week)  weer op, dat hij nog wat rakia wilde brengen, inclusief wat zelfgemaakte potten honing voor de kinderen. 1 pot was onderweg stukgegaan, maar de andere was nog goed.
Het was even werken om alles schoon te krijgen, maar 3 petflessen met drank verder en een (overigens zeer lekkere) pot honing, heb ik weer vertrouwen in de goedheid van de aardige medemens.
( Of we hebben de caravan toch echt voor te weinig verkocht......)
Hilarisch, mijn dag is weer goed....... maar ik vind het wel echt reuze aardig van de man, en ik ben blij dat hij zo blij is met ons oude Tabbertje.
Hier even een foto van de oogst.....
Overigens, wie een borrel wil komen halen is welkom. Echter, wij zijn niet aansprakelijk voor eventuele geleden schade aan lever of slokdarm...

Lekkere middag....

Weinig verplichtingen vandaag, kindjes lekker aan het spelen urenlang, boodschapjes binnen, beetje schaatsen kijken, beetje haken, dus wat rest er nog meer dan om 16.15 uur samen een flesje wijn te openen en te genieten?
Hoe heerlijk kan je zaterdagmiddag zijn? En dan weer even zo'n geluksbesef, over hoe goed we het samen hebben, hoe fijn onze meiden toch eigenlijk gewoon zijn (ook al horen ze soms achter het behang.....), hoe blij ik na ruim 17 jaar nog steeds met Sander ben etc.
Het leven is eigenlijk soms best simpel, maar heerlijk verrukkelijk en goed.....

Nog een frutseltje....

Ik las op deze site een poos geleden al een leuk idee, wat ik nog wilde uitproberen. Vanmiddag, even ter onderbreking van de omslagdoek, heb ik de kralen en de haaknaald ter hand genomen en heb ik dit armbandje uitgeprobeerd. Uiteraard waren alle 3 de meiden er weg van, dus dat moest meteen in drievoud. Het is een heel simpel patroon, waarbij ik alleen even moest uitproberen hoevel lossen en hoeveel kralen ik moest nemen. (mijn katoen is waarschijnlijk iets groter dan in het beschreven patroon).
Eindeloos te combineren, qua kleuren, kralen en lengte. Snel klaar, supersimpel, erg leuk.

Voorjaar!

Ik weet het, er kan nog een koudefront met vorst komen, en het is pas februari, maar met bijna alle sneeuw weg, kinderen die zonder snowboots of mutsen of handschoenen de deur uit kunnen, een zonnetje buiten en nog versieringen van Nora's verjaardag (de opblaasbloemen), weer kunnen fietsen ( nou ja, de kinderen want ik durf knietechnisch nog niet, flink doorbuigen of optrekken van de knie deed erg veel pijn..), maar ik heb voorjaarsgevoel! Als ik naar buiten kijk en voorzichtig de warmte van de zon begin te voelen, dan voel ik voorjaar. Ik krijg zo ontzettend veel zin in mooi weer, in eindelijk van onze tuin kunnen genieten, kijken welke plantjes er weer opkomen en afwachten hoe de nieuw aangeplante plantjes en boompjes de winter hebben doorstaan! Ik zag mega leuke gympies voor Juul, (maar nog niet gekocht hoor...) en leuke shirts voor de grote dames....
Ik weet het, niet te vroeg juichen, er kan nog van alles komen, maar ik ben voorzichtig blij...... ik heb zo'n enorme, enorme behoefte aan warmte, zon, mooi weer, buiten....
Ik had dit nooit, was altijd dol op elk seizoen, met al zijn voor- en nadelen, maar met het klimmen der jaren verandert dit toch, merk ik. Ik wil krokusjes, narcissen, sneeuwklokjes etcetera, ook al hou ik eigenlijk niet van bollen......

Nieuw projectje

Ik had nog meer restjes wol, en dankzij schone zus gisteren, die een leuk driehoekje zag van een halve granny square, ben ik begonnen aan een omslagdoek. Ach, die heb ik eigenlijk al, maar geen zelfgemaakte, dus die heb ik bij deze gewoon echt nodig......
In paars en wit, wat ik echt een prachtige combinatie vind.
Ik ben begonnen met een ring van 4 lossen, en haakte daarin 3 stokjes, 2 lossen, 3 stokjes. Dan ga je terug, en je begint met 3 lossen (eerste stokje), dan weer 2 stokjes, 1 losse, dan een hoekcluster van 3 stokjes en 2 lossen en 3 stokjes, dan eindigen met 3 stokjes etc. Zo wordt je driehoek steeds groter. Dus zoals je een granny square maakt, maar dan in een driehoek.
Geeft een leuk effect. Ik had eerst ook nog roze erbij, maar dat vond ik erg bont worden, dus toch maar enkel paars en wit. Het paars maak ik steeds in 2  toeren en het wit in 1 toer. op haaknaald 4,5, dus dat gaat lekker snel.

Overigens, dank aan moeders, die Julia heeft verteld over de meivakantie, als we met ouders en broer en schoonzus met kinders, op vakantie gaan. We gaan naar Noord Duitsland, naar een huisje met eigen binnenzwembad, bubbelbad en sauna. Dit doen we ieder jaar, voor al zo'n 12e keer, denk ik? Julia heeft er zo veel zin in, dat die vorige week al 3 tasjes had gepakt, haha!
Net vroeg ze hoeveel nachtjes slapen dat nog is, dus ik zeg zo ongeveer 50. Zegt kleine Juul van 3, dat is dus als wij alle 5 al onze 10 vingertjes doen....
Dat is 50, zegt ze! Hoe weet die kleine smurf van 3 dat 5 keer 10 50 is???!!??? Dat ze bijdehand is en pienter, had ik al vermoed haha, maar dit is toch wel slim nietwaar?
Het is een bijzonder kind en dat is het.........
Maar goed, hier een fotootje van de omslagdoek so far ....

Oma's deken van granny squares

Ik was bezig om mijn restjes wol op te maken, door een granny square sprei te maken voor het logeerbedje van mijn moeder. Na 28 ronde sjaals gebreid te hebben was zj het breien zat en ging helpen met de granny squares haken. Dit beviel zo goed dat moeders vorige week kwam (voor Noors verjaardag) met ruim 114 vierkantjes! Allemachtig, dacht ik, dat wordt veel te veel! Uiteraard bleek dat we er zelfs nog bij hebben kunnen maken. Ik heb ze niet geteld, maar ik denk dat er over de 220 vierkantjes in een 1 persoonssprei gaan! Allemachtig..... En dan zal ik maar niet vertellen dat mijn restjes dan wel op zijn, maar we ondertussen ook ik schat, zo'n 15 bollen bij hebben gekocht haha! Maar de deken wordt erg mooi. Sommige kleuren waren niet meer bij te krijgen, dus we hebben een beetje creatief moeten frutselen, met bonte kleuren in het midden (bovenkant van het bed), dan een rand van witte vierkantjes en dan een rand van 3 kleuren, die ook in de sprei zitten. Het effect wordt toch wel erg leuk. Moeders had de smaak van het vierkantjes haken zo te pakken, dat ze ook wilde leren de vierkantjes gaandeweg er aan te haken (granny square join as you go methode, die ik niet zelf heb bedacht, maar waar ik erg blij mee ben! Sommige vierkantjes vallen toch ietsje kleiner uit dan andere, en op deze manier 'trek' je dat goed, dus merk je het niet. Ik denk dat de nieuwere wol van dit merk toch gewoon ietsje dunner is of zo, want we hebben alles exact gelijk gehaakt, met evenveel toeren..)
Moeders had wat moeite met het leren van dit aanhaken, en is zo koppig dat ze het moet en zal leren, dus die wilde wel oefenen. Zij heeft nu de sprei met de vierkantjes mee naar huis om hem af te maken. Erg leuk om zo'n project samen te doen, dat stimuleert enorm en het gaat razendsnel. En daar hou ik wel van.....
Helaas kan ik nu er niets meer aan doen, dat vind ik wel jammer, maar ik snap ook wel dat het mams' eer te na is om het op te geven, dus heb ik me opgeofferd haha!
Het grote voordeel hiervan is dan wel dat ik nu geen wipjes meer heb. (work in progress) dus dat ik blanco en volledig aan iets nieuws kan beginnen. Maar wat zal het worden? Zometeen komt schone zus, dus ik zal samen met haar eens de gedachten erover laten gaan....
Maar eerst even foto's van 'oma's' deken. (letterlijk en figuurlijk)

Mooie plaatjes

Vandaag werd er op het Ijsselmeer geschaatst, bij het Hoornse Hop hier in de stad. Dit was een event georganiseerd voor 'Frozen Kids' . Van de verkochte koek en zopie ging er een gedeelte naar deze stichting, die een documentaire wil maken over 50 mannen die in hun jeugd het slachtoffer zijn geworden van seksueel misbruik, en wat dit heeft betekend voor hen en hoe het hun verdere leven heeft beinvloed. Een groot gedeelte van het water is prachtig om te schaatsen nu. En daarbij is de lokatie natuurlijk ook heel bijzonder; hoe vaak kan je naar je stad kijken vanaf het water? (nou ja, zonder boot dan...) Sander en de meiden hebben heerlijk geschaatst. Ook Julia heeft voor het eerst geschaatst, en vond het prachtig! Op dubbele ijzertjes, maar toch.... En Annabel en Nora hebben ook heerlijk gezwierd. Dit leverde mooie plaatjes op, die ik graag even laat zien.

9 jaar geleden......

9 jaar geleden liep ik met een enorme dikke buik, in volle verwachting en tevens de volle overtuiging dat het kind er nooit meer uit zou komen. Ik was het zooooo zat, had veel klachten en wilde mijn kind zien.
Nu, 9 jaar later, ben ik nog steeds erg blij dat ze er uit is en ben ik erg blij met mijn meisje. Wat is het toch een fijne meid, net als haar zusjes!!
Nora wordt morgen 9 jaar oud, wat vliegt de tijd, wat wordt ze groot en wat staat de tijd haar goed. (En zo zijn er nog meer cliche's te bedenken) Maar  het is toch echt waar. Iedere levensfase waar de kinderen door heen gaan, heeft zijn eigen charme. En ook dit is leuk. Ja, de aankomende puberteit en  als hij gearriveerd is, zullen we deze regelmatig vervloeken, maar toch is het mooi om je kinderen te zien opgroeien en te zien veranderen in steeds zelfstandiger (en eigenwijze) wezens, met steeds meer eigen meningen en een eigen smaak die toch echt soms anders dan die van mij is.
Morgen krijgt ze kadootjes, ze liggen al klaar. En als traktatie op school hebben we push up cakes gemaakt.
Dit zijn houdertjes (net zoals bij push up ijsjes) die je vult met cake, vulling en versiersel. Hier chocoladecake, gewone cake, kwarkcitroenmousse en chocolademousse als vulling, met nougatine en choco-bolletjes ' on top' . Ik heb een doos met kadopapier bekleed, hier gaatjes in geprikt en daar de cakejes in gestoken. Erg lekker, leuk om te maken en leuk om uit te delen.

Ballentent....

Ik zit op dit moment in de ballenbak, genaamd Ballorig. En dat word je er van, ballorig.....
Maar voor het kinderfeestje van je dochter doe je alles he. Ik zei al tegen Sander, volgend jaar gaan we bowlen, kunnen wij ook nog mee doen. maar goed, Noor wilde dit heel graag, dus prima. Godzijdank hebben ze hier gratis Wifi, dus wordfeud en bloggen en andere internet-mogelijkheden zijn er genoeg. Dus ik vermaak me wel. De 6 meiden zijn lief, vermaken zich opperbest en kunnen we straks afvoeren van vermoeidheid, maar dat is prima. Om 18 uur krijgen ze nog friet, en ijs, en daarna gaan we huiswaarts.
Ik moet eerlijk bekennen dat het een ambivalent gevoel geeft:-)  Het is heerlijk dat we de deur uit zijn en je thuis geen troep hebt of van alles moet verzinnen, van de andere kant voelt het een beetje of je je er makkelijk vanaf maakt. We hebben eigenlijk altijd feestjes thuis gevierd. Toch vind ik het ergens ook wel jammer dar we nu thuis niets gedaan hebben. Ja, kadootjes en cake versieren. Maar ik vind het ook altijd wel leuk om thuis van alles te verzinnen. ( zal ook wel te maken hebben met het ego-strelende superieure gevoel dat het geeft als je je in duizenden bochten hebt gewrongen, en de kinderen hebben enorm genoten... voel je je toch een beetje supermoeder, ach, wijt het maar aan een kleine behoefte aan goedkeuring, af en toe.)
Maar de meiden vermaken zich superbest, dus dat is het belangrijkst toch?

Het echte werk

Sinds vanochtend 8 uur gaat het hier echt loos; sneeuw, sneeuw, sneeuw. Een kwartier je auto niet gebruiken en we kunnen opnieuw vegen/krabben. Niet te geloven, en dat deze winter nog....
En net vandaag moet ik vaak de deur uit, dat schiet lekker op he?
Ik hou er niet echt van om te moeten autorijden met zoveel sneeuw, en morgen hebben we Nora's partijtje, moeten we met 6 kinderen de deur uit...
Het zal allemaal wel lukken.

Het leed dat neet heet.....

Ik heb het er van de week nog met een vriendin over gehad:-)  de angst die je voor dingen hebt, als je kinderen hebt. Zoals bijvoorbeeld buikgriep, of mijn grote nachtmerrie hoofdluis. Geen van mijn kinderen heeft dit ooit gehad gelukkig.
maar soms ' jinx' je dingen, door erover te praten of zo. Mijn moeder had ik diezelfde dag aan de lijn en ze zei dat er bij een winkel electrische netenkammen te koop waren, en of het niet handig was als ik zo'n ding had liggen voor de zekerheid.
Je voelt hem al aankomen:-)  Ik was met Annabel bij de kapper vanmiddag, en die zag op haar hoofd een klein zwart puntje. Ik zou zweren dat het gewoon een klein zandje/stofje was. In totaal zijn er 2 gespot, verder niets. Hun conclusie was dus neten van hoofdluis. Geen luis te bekennen, maar evengoed werd er niet verder geknipt, dus kind is met een fles prioderm en een half geknipt hoofd naar huis gestuurd. Volgende week mogen we terug komen voor de andere helft. Gelukkig was er rondom overal evenveel af, maar de helft is op lagen, de andere helft niet. Ze moet de komende week maar iedere dag een staart in doen, werd gezegd want anders ziet het er niet uit. Mijn klomp breekt, dat als je toch al ruim de helft geknipt hebt, en er is verder niemand in de zaak, dat het niet eens afgeknipt wordt! Bij thuiskomst hebben we geen enkel ding meer op haar hoofd gevonden, de zwarte puntjes (2) die we daar zagen waren heel klein en lieten vrijwel meteen los (neten schijnen zo vast te zitten dat je ze er uit moet kammen..) maar de hele santemekraam hebben we maar uitgehaald. Julia en Nora hadden totaal niets op het hoofd, Annabel ook niet, wij niet, maar evengoed zijn we allemaal gewassen met de speciale shampoo, de lange haren van de meiden compleet uitgekamd met een luizenkam, waarmee we uiteraard weer niets hebben verwijderd, alle bedden zijn verschoond (hadden we net het weekend gedaan, zucht) en alle knuffels, kussentjes, sjaals en mutsen zitten in de vriezer in een plastic zak, of staan in de schuur. Ook daar is het loeikoud nu, dat dan weer wel....
Ik heb al 2 wassen gedraaid, heb er nog 4 liggen, maar als het goed is moet alles (wat er volgens ons niet is!) Weg zijn.
Dit was dus mijn grootste nachtmerrie, en er leek me weinig zo erg als dit, maar ik moet dan maar concluderen dat we dit dan blijkbaar toch ook wel overleven, hoe gruwelijk ook. Ach, er zijn ergere dingen blijkt maar weer.....
Ik blijf er eigenlijk van overtuigd dat er echt niets aan de hand was, maar voor de zekerheid doe je het dan toch maar... Vreselijk balen, ik krijg al jeuk bij de gedachte aan hoofdluis, het werk, jakkes! En volgens mij allemaal vanwege 2 zandkorrels! Heb op Google plaatjes opgezocht, en daar leek het niet op, maar toch....
Kortom, ik heb het blijkbaar zelf gejinxt denk ik, met mijn gepraat erover, dus ik zal het er nooit meer over hebben haha!
Maar het moet me toch echt even van het hart dat ik niet snap dat ze accuut stoppen met knippen bij de kapper. Ja, als de beesten rondlopen snap ik het, maar vanwege 2 zwarte puntjes, als je de helft of driekwart al hebt gehad? Belachelijk, en dat arme kind van bijna 11 loopt nu een week rond met half geknipt haar...... Gelukkig valt het niet heel erg op als je het niet weet, maar toch...
En al dat werk en geren en gevlieg hebben er in geconcludeerd dat mijn knie ook weer flink pijn doet, heb gewoon te veel gedaan.
Ik heb mezelf maar op een wijntje getrakteerd, ook al drinken we niet als we de volgende dag moeten werken, maar dit is een noodsituatie, dus dan mag het wel weer, vind ik.....