Ik weet het, er kan nog een koudefront met vorst komen, en het is pas februari, maar met bijna alle sneeuw weg, kinderen die zonder snowboots of mutsen of handschoenen de deur uit kunnen, een zonnetje buiten en nog versieringen van Nora's verjaardag (de opblaasbloemen), weer kunnen fietsen ( nou ja, de kinderen want ik durf knietechnisch nog niet, flink doorbuigen of optrekken van de knie deed erg veel pijn..), maar ik heb voorjaarsgevoel! Als ik naar buiten kijk en voorzichtig de warmte van de zon begin te voelen, dan voel ik voorjaar. Ik krijg zo ontzettend veel zin in mooi weer, in eindelijk van onze tuin kunnen genieten, kijken welke plantjes er weer opkomen en afwachten hoe de nieuw aangeplante plantjes en boompjes de winter hebben doorstaan! Ik zag mega leuke gympies voor Juul, (maar nog niet gekocht hoor...) en leuke shirts voor de grote dames....
Ik weet het, niet te vroeg juichen, er kan nog van alles komen, maar ik ben voorzichtig blij...... ik heb zo'n enorme, enorme behoefte aan warmte, zon, mooi weer, buiten....
Ik had dit nooit, was altijd dol op elk seizoen, met al zijn voor- en nadelen, maar met het klimmen der jaren verandert dit toch, merk ik. Ik wil krokusjes, narcissen, sneeuwklokjes etcetera, ook al hou ik eigenlijk niet van bollen......
