Niet.....

Is het echt al weer 3 weken geleden dat ik iets gepost heb? jee, wat vliegt de tijd!
En hoe afgezaagd het alweer klinkt.... bezig bezig bezig....
Musicals, voorspeelavond van de muziekschool, kijkles bij het zwemmen, workshops geven etc. Het klinkt bijna te afgezaagd voor woorden, maar het blijft zo. Ik had nooit gedacht dat het zo druk kon zijn met kinderen. Wel fijn druk, leuk druk, goed druk, maar jeetje... poehh!!! Oudste zit inmiddels weer in een toetsweek. Middelste kreeg de bevestiging van de aanmelding voor de middelbare school. (joepieee, dat is zeker nu!) en jongste laveert er lekker tussendoor.
Vroegah, ja, vroeggaahh, riep ik altijd dat de kinderen 1 buitenschools ding mogen doen. Tja, musicalgroep is niet echt sport, dus toch een sport erbij, als ze dat dan wil. En badminton (middelste) is wel echt een sport, intensief ook nog, maar als zij gitaar wil leren spelen zeg je ook geen nee. En ineens hebben de dames meerdere dingen. Waarbij badminton begon met 1 x per week, inmiddels gemiddeld op 3 x per week zit... musical hetzelfde..zucht.. ben er toch ingetrapt!
Maar ik klaag niet hoor! De meiden gaan altijd met even veel plezier heen, doen eigenlijk altijd enorm hun best, zetten zich echt goed in en gaan er voor de volle 100% voor. Nooit hoor ik.... nu heb ik geen zin.... moet ik heen?... ik wil niet... ik wil computeren..... Nee, ze gaan altijd met heel veel plezier. En dat is toch ook een zegen hoor! Dus ik klaag niet, echt niet..... (maar het is wel druk)

Verder is het op handwerkgebied ook lekker druk. We hebben meerdere workshops gegeven, met heel veel plezier en enthousiaste dames, we zijn bezig met een eigen blog en ondertussen haken we ook nog het een en ander.

 Ik heb etuitjes genaaid, met rits erin! Ik!! Oke, het is misschien voor de ervaren naaisters onder ons niet het meest moeilijke, of het meest nette wat ze ooit gezien hebben, maar ik ben trots!
Eigenlijk is het een beetje de schuld van mijn moeder.... Ja mam! Jouw schuld!
Ik kan best veel; haken, breien, met rondbreinaald, met kabels, gewoon... op haakgebied is er ook niet veel meer wat ik niet beheers... Maar naaien op de naaimachine... Nee. En dat komt door mijn moeder. Mijn lieve schattige mams. Zij kan ook veel. Heel veel. Maar er is 1 ding wat zij echt niet kan en dat is naaien op de naaimachine. Als er bij ons thuis vroeger iets ingekort of omgezoomd moest worden, deed mijn oma dat, of dus gewoon mijn vader. (hoezo geëmancipeerd??) Mijn vader kan aardig goed overweg met de naaimachine. Maar mijn moeder niet. Echt niet. En dus ik ook niet. Ik heb zo enorm veel van haar geleerd. Eigenlijk alles wat ik kan is door haar. Behalve die naaimachine. We zijn er zelfs een beetje bang van. oeehh... een naaimachine... eng!
Ik heb die angst dus toch een beetje overgenomen van haar. Hoewel ik af en toe wel iets probeer, maar verder dan recht toe recht aan kom ik niet. Maar goed, het leverde wel een quilt op, slingers, en inmiddels dus vilten etuitjes met rits! Ha! Het blijft recht toe recht aan, en dan nog met de meest grote moeite, maar het is toch gelukt!

 Daaromheen heb ik vierkantjes gehaakt, het etuitje erin gestopt en dit vastgenaaid aan elkaar, met kleine onzichtbare steekjes.

Dit is dus het resultaat geworden. Dit was ook de workshop die we gegeven hebben. We hebben een patroon uitgewerkt en de etuitjes alvast genaaid (mijn vriendin, die dat beter kan dan ik..) en hier een workshop van gemaakt. Zo leuk!

En tussendoor heb ik ook nog een tapestry-etuitje gehaakt. Gewoon, omdat dat moet en omdat het leuk is...