Het verhaal wordt vervolgd. Gisteren bleek dus onze nieuwe bank de verkeerde bekleding te hebben en dit kan niet meer ongedaan worden. Na lang wikken en wegen, (en nog eens onderhandelen over de prijs) hebben we besloten deze bank te houden. Hij is erg mooi, de korting is bijna verdubbeld (bijna de helft eraf in totaal) en nadat ik ons geld heb gehaald besloot ik vanmiddag dan toch maar de oude bank weer van zijn plek te sjorren (in mijn eentje, maar ik heb best spierballen als het moet) en de nieuwe op zijn plek. De chaise longue ging goed. Pootjes eronder, alles prima, bank op zijn plek. Op naar deel 2. Mooie bank, uit het plastic gepulkt; zitten er de verkeerde pootjes bij. Zucht... de wet van Meester is daar weer.... We hebben nu 4 aluminium pootjes (besteld bij de lichtgrijze kleur die we in eerste instantie hadden besteld) en 4 donkere koloniale poten. (volgens mij zijn ze gewoon zwart, maar goed). Dat is dus geen pan he. Weer gebeld met de winkel, de beste man aan de telefoon slaakte een diepe zucht en concludeerde ook dat wel echt alles mis gaat wat mis kan gaan. Hij is er nu achteraan dat we de goede pootjes krijgen. Heb ik natuurlijk het volgende probleem; de donkere pootjes zijn eigenlijk mooier bij deze stof. Dus ik heb de winkel nog maar eens gebeld en nu worden er donkere besteld. Haha geweldig niet? We lachen er maar mee. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik denk dat deze stof misschien achteraf wel mooier is dan de lichtgrijze. Misschien was dat toch wel te licht geworden, op zo'n groot oppervlak. maar goed, de bank staat.
Mijn wolletjes zijn ook eindelijk binnen dus ik word voorzichtig aan weer blij. Oh jippie!
De bank. Gemeleerd grijs.
De stof van dichtbij.
De lichte poten, hier niet goed te zien, maar echt zilverkleurig. Heel licht zilver!
De donkere poten. Dezelfde kleur poten als mijn grijze stoelen, dus meer 1 geheel.
Mijn lading Caron simply soft, voor een mooie deken voor op de bank. Nu nog een patroon zoeken!
Let overigens niet op de zooi op de foto's. Karton en plastic, inclusief oude bank liggen door de kamer. Julia maakt een huisje van al het golfkarton en speelt naar hartelust. Dus dat mag nog even. Vanavond zal ik naarstig gaan stofzuigen en dweilen. Hoognodig!
Verder heb ik vandaag een nieuw naaldenetuitje/mapje gemaakt. Ik had een soort van rood boekje, ooit nog door mijn oma gemaakt, maar deze valt bijna uit elkaar inmiddels. (En het rood kleurt niet bij mijn paarse handwerkdoos.)
Ik kreeg op vakantie, samen met schone zus, het idee om een lapje vilt dubbel te vouwen, om te naaien en een randje erlangs te haken, rondom. Eerst met festonsteek, daarna hierop haken. Net als ik met de kaarten had gedaan. Dan kunnen in mijn speldenkussen de stompe naalden, voor het stoppen en het wegwerken van draadjes, en alle scherpe, puntige naalden kunnen mooi plat op dit viltje gestoken worden. Dan steken ze niet scherp uit het speldenkussen. Leuk toch? Als je maar bezig blijft......
Rechthoekig stuk vilt. Paars natuurlijk :-)
Eerst dubbel gevouwen en de dichte kant vast genaaid met festonsteek.
Daarna de afzonderlijke stukken ook.
Hierop vasten gehaakt.
En daarop een sierrandje. Hierin kon ik mooi alle draadjes wegwerken.
Zo kunnen de naalden mooi plat ingestoken worden.
Dit rode boekje was het oude, van mijn oma.
Dit is het mapje, opengevouwen. Als een boekje. Een enkel vel vilt had natuurlijk ook gekund, maar dit vond ik leuker. En als ik ze aan de binnenkant erin steek, steken er aan de buitenkant geen scherpe puntjes uit.
