maandag 22 juni 2015

Still going strong...

Ook al blog ik niet meer zo frequent als voorheen, ik ben evengoed nog heel flink bezig hoor! maar druk druk druk he.... Ik weet het, dat zeg altijd. Maar meestal rond deze tijd, is het zo druk. Met van alles en nog wat.
Zo hadden we julia's verjaardag, waarbij ons kleine mopje alweer 7 is geworden! Het was een mooie dag met een mooi feestje. Julia kreeg een space scooter. Wat een geweldig leuk ding! Ze was er reuze blij mee.
En de grote dames (12 en 14) zijn druk met schoolfeestjes en verjaardagen en logeerpartijtjes bij vriendinnen. tussendoor werd nog gebadmintond, paard gereden en hard geblokt voor de laatste toetsen. Nu is het nog even spannend of grootste dame naar de HAVO gaat of het VWO! Het zal er om hangen. maar toegegeven, de laatste toetsweek heeft dame heel hard gewerkt en daar zijn de vruchten van afgeworpen, met een prachtige cijferlijst met een 6 en verder allemaal zevens of hoger! Hoewel, het is dus 1 zes of 2, en dat zal het verschil maken voor wel of geen VWO. Dat is dus nog spannend! Nou vind ik HAVO ook al meer dan prachtig, zeker weten, maar ze wil zelf graag naar VWO. Eerst twijfelde ze nog en de vorige toetsperiode heeft ze het eigenlijk verprutst door niks te doen. Deze keer heeft ze wel gestudeerd en meteen vlogen de cijfers omhoog! Ze kan het met redelijk gemak, maar de vraag is of ze dat op VWO ook kan waarmaken. De hersens heeft ze er wel voor, maar de inzet? Dat is de vraag. Hoe dan ook ben ik supertrots op haar en heeft ze dit keer wel echt haar best gedaan! Mijn toppertje...
En dan Nora, ons wupje die met 11 jaar naar de middelbare school ging. (Heeft een klas versneld, waar ik al eens over vertelde, zie hier. )
Ook zij heeft afgelopen jaar laten zien dat het toen in groep 3 een goede keus was om te versnellen. Ze heeft de brugklas gymnasium gehaald met allemaal dikke zevens en achten. Dat ze goed kan leren is niemands verdienste, ook die van haar niet, maar haar inzet en de manier waarmee ze is omgegaan met het versnellen en haar weg vinden in de brugklas, daar ben ik supertrots op! Ze is heel plichtsgetrouw en kan enorm goed haar huiswerk plannen, heeft een enorme discipline en heef tlaten zien dat ze dit niveau inderdaad goed aankan tot nu toe.
Kortom, ik ben supertrots op mijn meiden! Ook Julia gaat glansrijk door naar groep 4. Dus we zijn gezegend met onze dames. Sommigen zullen bovenstaande als opscheppen beschouwen. Zo is het zeker niet bedoeld. Ik zou net zo trots zijn als ze MAVO of VMBO deden! Als ze zich maar inzetten. En dat is voor Annabel soms wat moeilijk. Des te knapper vind ik het dat ze het toch heeft laten zien de laatste 2 weken.  

Maar genoeg daar over. Terug naar haakzaken ;-)
Ook daarmee heb ik niet stilgezeten.
Ik maakte een trui, een omslagdoek/cape/poncho, een pop voor Juul met garderobe en een paar vestjes.



Dit vestje is heel leuk om te maken. Inmiddels ben ik met meerdere bestellingen bezig voor dit vestje. En het staat geweldig! Nora heeft een eigen kledingsmaak, nogal uitgesproken, dus die vindt het nog heel leuk om in zelfgemaakte dingen te lopen. Heb ik even geluk.
Van Julia's pop zal ik later foto's plaatsen. Deze staan op mijn telefoon, blijkbaar.
Het vestje en de zwarte trui zijn patronen van Pinterest (russische patronen, maar met een beetje puzzelen kwam ik er wel uit). De cape/poncho/omslagding heb ik zelf bedacht. Ik heb vorig jaar een mooie poncho gemaakt, maar nu met dit weer hoef ik geen col. En ik wilde een omslagdoek/cape die ik om me heen kon slaan, zonder dat hij afzakt. Ik ben erg blij met het resultaat.
Over 3 weken gaan we naar Frankrijk, naar een camping waar ik met mijn ouders en broer ben geweest vroeger, toen ik zelf nauwelijks ouder was dan Julia. Is dat niet bijzonder? Ik ben benieuwd of ik nog iets herken.
Ook hoop ik dat het rijden (2 dagen!) met de caravan gaat bevallen. Ik ben niet zo'n held met het rijden met de caravan, ook al doet Sander dat altijd. En niet voor niks gaan we al jaren naar Duitsland of Luxemburg, of Denemarken. Dat zijn afstanden die we altijd binnen 1 dag kunnen afleggen. Ik kijk er wel een beetje tegen op, zo lang reizen, maar als je het niet probeert, weet je het nooit. Misschien valt het wel mee. En de kinderen zijn nu een stuk groter.
Ik heb er wel zin in!
Maar eerst nog een paar weekjes werken en afronden. En bedenken wat ik mee neem op vakantie! Aan handwerkprojecten!