dinsdag 11 februari 2014

Oorverdovend stil...

Dat is het nu.
Na twee-en-halve week zijn mijn ouders vanmorgen weer vertrokken naar het Limburgse land. Ik heb het al zo vaak gezegd maar wat blijft dat toch iedere keer wennen. Na zeven-en-half jaar ben ik er heus wel aan gewend dat ze niet meer om de hoek wonen maar aan de andere kant van het land. Maar het gemis wordt niet minder; De situatie went, het gemis niet. Eigenlijk neemt dat alleen maar toe. Maar goed, het is wat het is. Het zal helaas niet veranderen dus we moeten het er mee doen. En dat gaat prima hoor. Ik heb de afgelopen weken enorm genoten. Ook de kinderen hebben enorm genoten. Maar als ze dan weer vertrekken en het huis is zo leeg ineens dan voelt de stilte als oorverdovend.
Gelukkig zijn de 2 jongsten vandaag vrij dus zij vullen het huis wel op met hun stemmetjes. En de televisie met de olympische spelen op de achtergrond helpt ook. Maar het is even wennen en omschakelen weer nu.
Het is gewoon heel fijn om mijn ouders om me heen te hebben. We hebben een erg goede band.
Afgelopen zondag waren mijn broer en schoonzus een dagje hier. Ook dat was zo heerlijk!! Helaas wonen zij dus ook niet in de buurt. Kijk, en dat mis ik gewoon enorm. Familie om me heen. Gelukkig heb ik hier een hele lieve schoonmoeder en fijne vriendinnen. Maar je familie is toch anders. Niemand kent me zo goed als zij doen. Niemand is zo eigen als zij zijn. En het lijkt wel dat het gemis sterker wordt naarmate ik ouder wordt. Vandaag gun ik mijzelf maar een lekkere rommeldag, met wat handwerken. De afgelopen dagen waren best druk namelijk.
 Zaterdag ben ik met mijn moeder en schoonmoeder naar de bioscoop geweest. Naar 'Soof '. Wat een geweldig leuke film was dat! Wat hebben we genoten! Echt een aanrader hoor!
Daarna hebben we nog heerlijk met zijn drietjes een wijntje gedronken met bitterballen erbij. Zo gezellig.
En zondag kwam mijn broer plus gezin dus langs, voor Nora's verjaardag. Ook dat was weer zo'n heerlijke dag! Wat een fijne mensen zijn dat toch ook. Ik bof enorm dat ik zo'n lieve, leuke schoonzus heb. Je hoort het zo vaak anders, met familie en schoonfamilie! Het lijkt me vreselijk als je ruzies hebt en onmin... Kijk, dan wonen we wel allemaal ver uit elkaar, en dat is niet leuk, maar het contact is wel heel goed! Dat dan weer wel. En ook mijn schoonfamilie (van Sander zijn kant dus..) zijn allemaal enorm lieve en fijne mensen. Dus eigenlijk zijn we enorme bofkonten!

Maar gisteren is Nora dus 11 geworden. Dat is dus trakteren op school, (cupcakes met marsepein natuurlijk, lekker bewerkelijk), taart bakken, gourmetten, (veel boodschappen dus), huis versieren etc.
Nora wilde graag een taart met 'dumb ways to die' poppetjes. Ze wilde geen marsepeintaart, zo'n mooie biscuit, afgesmeerd met botercreme en bekleed met marsepein, maar ze wilde een chocolade/notentaart. (torta caprese). Daar heb ik maar een laagje marsepein opgegooid en er vervolgens wat poppetjes op gemaakt. Even snel tussendoor en uit de losse hand, maar nog redelijk goed gelukt al zeg ik het zelf! De ondergrond is niet helemaal glad natuurlijk, aangezien de taart niet afgesmeerd en bekleed was, maar het op een gewone taart gelegd is.
Nora was zo blij ermee! Ze was heel aangenaam verrast. Kijk, daar doe je het dan voor he..


En voor wie dit niet kent; Het is een erg grappig liedje plus filmpje op youtube.
Hier is de link:
Wees wel gewaarschuwd! het liedje komt niet meer uit je hoofd hoor!

Maar het was dus wel erg vol met boodschappen en bakken, maar wat hebben we genoten! Het waren echt heerlijke drukke, volle dagen, met veel lieve mensen, die heel veel voor me/ons betekenen. Heel fijn!

Dus jullie snappen dat het nu wel erg rustig is hier in huis. En stil. Weer even wennen. Maar de komende dagen worden weer druk genoeg, met Nora's slaapfeestje op vrijdag.....
Dus vandaag laad ik even rustig op. Morgen gaan we er weer tegen aan.