Toch een beetje jammer...

Afgelopen vrijdag had ik mijn masterclass haken. Helemaal naar Alphen a/d Rijn gegaan. Het was een gezellige avond met leuke mensen maar naar mijn bescheiden mening hebben ze tijdens de masterclass een aantal zaken laten liggen. De groep was erg groot. Ongeveer 35 cursisten. 1 dame die uitleg geeft en 2 anderen die een boel moesten navragen want ze hadden het net pas een uur ervoor zelf geleerd. Dit is dus spijtig want hoe leg je dan uit aan zo veel dames tegelijk wat ze moeten doen? Ik beheerste de techniek al een klein beetje dus ik heb de medehaaksters aan mijn tafel het maar uitgelegd. En nog meer jammer was het feit dat ze niets op papier hadden. Geen uitleg, geen telpatroon, helemaal niets. Aangezien in die 2 en halve uur het projectje nooit af kwam kunnen de meeste dames thuis niet verder. Geen aanwijzingen, geen hulp, geen telpatroon! Dat schiet niet erg op! Meerderen hebben hier om gevraagd. Nu krijgen we alsnog wat thuis gestuurd (via de mail) maar voor 25 euro per persoon vind ik dit toch niet zo netjes! Een gemiste kans. meerdere dames hebben ruim een kwartier zitten wachten voor ze hulp kregen. Ik denk dat zo'n grote groep eigenlijk ook gewoon niet kan. Mijn vriendin en ik gaan ook workshops geven maar wij hebben meteen afgesproken niet meer dan 10 mensen tegelijk, hebben al uitleg op papier staan zodat ze thuis ook door kunnen en kosten een boel minder. We kregen voor die prijs 3 bolletjes katoen. Dat dan weer wel, maar het patroon dat uitgelegd werd was voor maar 2 kleuren. Meerwaarde? Enkele dames gingen ook ruim voor de tijd om was al weg. Zij hadden het wel gezien. Erg jammer, nogmaals, want het idee was leuk en de tafels met lekkers zagen er erg gezellig uit, ook de locatie was prachtig. Maar op 2 vragen die ik stelde kreeg ik geen gericht antwoord. Gelukkig kan ik het zelf wel uitzoeken en/of bedenken, maar veel mensen hebben geld uitgegeven met het idee wat te leren en dat was erg summier, naar mijn idee. Nu is dit natuurlijk MIJN mening en beleving. Anderen waren wel enthousiast maar ik heb heel veel andere (minder enthousiaste) geluiden gehoord ook.
In ieder geval hebben we wel geleerd waar de valkuilen zitten en wat je absoluut niet moet doen als je workshops gaat geven. Dus voor mij een klein tegenvallertje.

Inmiddels heb ik via youtube-filmpjes de techniek beter onder de knie gekregen. En ben ik inmiddels aan mijn eerste project bezig!
Een mooie tas met ingewerkte paardjes. Leuk!

En er is nog zo veel meer mogelijk! Denk aan borduurpatronen, bloemen op tablethoesjes, rozen in sjaals verwerkt. Ben zelfs bezig met een ontwerp van M.C Escher. Maar eerst deze tas af! Het gaat niet snel maar het is een hele leuke techniek die een hele andere dimensie aan het haken geeft.
Voor de liefhebber: even googlen op tapestry crochet of tapestry haakwerk. Dan vind je heel veel voorbeelden en uitleg.

Verder heb ik voor mijzelf een ponchette gemaakt. Heerlijk warm, van wol. Hij valt net over de schouders en de ellebogen. Dus veel korter dan een poncho. Het zit een beetje tussen poncho en colsjaal in. (Met mijn bouw voel ik me in een lange poncho alsof ik in een bungalowtent loop. Dit lijkt iets eleganter).

Met mijn bijbehorende polswarmers! Lekker hoor! Dat schuin weglopen dat hoort. Dat geeft een beetje een speels effect als je hem aan hebt. Hij wordt in het rond gehaakt. Achter loopt hij mooi rond en voor heb je een beetje een punt.

Julia-logica.

Julia was afgelopen weekend bij oma aan het logeren. Ze vroeg of oma nog een koekje wilde. Oma hoefde niet meer maar Julia mocht die van oma dan wel hebben. Met een big smile at Julia oma's koek op om vervolgens er nog 1 te pakken en te zeggen; Ik neem die van opa ook wel. Hij is toch veel te druk in de hemel.

Julia at bij oma sperziebonen. Nu lust Julia dit wel maar het is niet haar favoriete eten, zal ik maar zeggen. Na een paar boontjes op te hebben zei ze: Ik hoef verder niet meer. Dit waren genoeg boontjes, voor mijn leeftijd.

Mijn schoonvader had 5 kleinkinderen. 4 daarvan hebben zijn oren, zullen we maar zeggen. Geen flaporen maar toch wel een klein beetje grote, van het hoofd afstaande oren. Zodra de kinderen haar op hun hoofd hebben zie je het niet meer, maar toen ze baby waren en allemaal behoorlijk kaal (net als mijn schoonvader) zag je het wel.Wij noemen dit opa-Johan-oren. Ook Julia heeft opa-Johan-oren.
Toen ik haar had verteld dat opa was overleden, stond ze met mij 's morgens onder de douche. Heel rustig, maar met een grote traan in haar ogen keek ze me aan en zei ze; Nu zijn mijn oren ook overleden.

Ik word erg blij en vrolijk van dit soort heerlijke uitspraken. Het leven is niet altijd ingewikkeld. Soms is het gewoon heel simpel. En een heerlijke, open, spontane kleuter kan het vaak zo treffend zeggen.

Nog meer bezigheden.

Druk druk druk, ziek ziek ziek.
We hebben weer een heerlijk weekend in Tiel gehad, waar alweer fruitcorso en Appelpop was. Dit is een van de grootste gratis evenementen van Europa, zo schijnt het. Vorig jaar en het jaar daarvoor zijn we ook geweest. Wat is dat toch gezellig! Mede dankzij broer en schone zus natuurlijk! Maar wat is zo'n weekend  weer snel om!
Bij thuiskomst zondagmiddag voelde ik me grieperig en verkouden. (Ik voelde het vorige week al aankomen). En dat blijkt nu dus ook. Vol, verkouden, snot, hoesten en compleet futloos. Bah. Het is echt weer herfstig aan het worden. Wat is de zomer toch omgevlogen en wat wen je toch snel aan mooi weer! Nu kunnen we weer aan de winterkleding gaan denken.
En in het kader hiervan ben ik ook weer winterig aan het haken geslagen.
Een muts en halswarmer voor de dochter van een vriendin.

En handwarmers voor mijzelf en de kinderen. (Annabel krijgt nog maar die wilde een ander, dichter patroon).

Paars voor Nora, uiteraard, roze voor Julia, als vanzelfsprekend en gemeleerd voor mij. Mooi bij mijn grijze winterjas.
Het patroon heb ik zelf aangepast, maar is gebaseerd op deze. Ietsje anders en in andere afmetingen maar dit was mijn basis.

Wat een heerlijk wolletje he? Het lijkt wel een toverbal! Heerlijk om hier mee te haken. Je gaat van kleur naar kleur. Ik ben er ook nog een sjaal-achtig iets mee aan het maken. Dit is Vinci van Scheepjes wol. Verkrijgbaar in een heleboel heerlijke kleurtjes! Verkrijgbaar oa hier .
De effen handwarmers van de meiden zijn gemaakt van Caron simply soft. Heerlijk zacht en warm. De Caron heb ik hier vandaan.
Allebei in Hoorn, deze winkels.

Verder heb ik me bezig gehouden met het haken van armbandjes. Voor de webshop of een braderie etc. Uiteraard had ik er 2 af, maar ze bleken een beetje uit te rekken dus ik kon weer opnieuw.
Ook heerlijk om te maken! En redelijk snel klaar. Dat is af en toe tussendoor erg fijn!

Verder snotter ik maar gewoon door en hopelijk ben ik vrijdag weer opgeknapt voor mijn masterclass bij Echtstudio!

Tadaa!!

Aan het eind van vorig schooljaar kregen wij het verzoek van school, of wij, metdubbeledraad, de poppenkast wilden verven/opknappen. In ruil hiervoor kregen we wat kleuterstoeltjes. We hadden het idee opgevat om deze te verven en er een leuk hoesje op te haken.
Aangezien ik afgelopen weekend toch de verfspullen uit de kast heb getrokken en het hele huis 1 grote troep had gemaakt, heb ik meteen een aantal kinderstoeltjes gelijk geverfd. Daar moest natuurlijk ook een hoesje op de zitting.
Dit is het resultaat. Ik ben er best blij mee eigenlijk.
Binnenkort te koop in de webshop, maar bij belangstelling mag er natuurlijk ook nu al gemaild worden.

 Geschuurd en geplamuurd.

 In de grondverf.

Keurig afgelakt, met gehaakt hoesje.

Het blijft leuk om te doen! je ziet dingen zo opknappen! I love love love it!

Lekker bezig.

Na vorige week, weer een uitvaart gehad hebbende, en daarna een gezellige dag in Tiel bij broer en schone zus, zijn we lekker druk bezig geweest hier. Sander had beloofd een soort sidetable voor achter de bank te maken. Dit had ik gezien op Pinterest en je kunt dan simpel wat leuks en gezelligs achter de bank zetten. Staat leuk. Met een biertje op zei hij dat hij dit woensdag voor me zou maken. Ik nam het niet zo serieus, maar toen ik woensdag van mijn werk kwam had hij hem af! Dat was nog eens een verrassing! Uiteraard moest dit ding toen nog geverfd worden en verven hier in huis is altijd een beetje mijn taak, min of meer. Nu had hij er allemaal extra vakjes en planken bij gemaakt. Heel veel, heel handig maar ook dat moest allemaal geverfd worden! Dat was even balen! Maar eenmaal aan de verf, midden in de woonkamer, (3 dagen met zijn vijven inclusief kat tussen allerlei geverfde delen door manouvreren valt niet mee!) ben ik nu wel blij met al die vakjes. Maar wat een werk! Inmiddels is het klaar. Vanochtend alles op zijn plek gezet.
En zie hier het resultaat!

 Leuk, verven achter je nieuwe bank.

 En een deel midden in de kamer.

 Dit is dan het resultaat. Er mogen nog wat frunnikjes bij en zo, maar dat komt nog wel.

Zie links onder de handige vakjes. Waarvoor weet ik nog niet maar de ervaring leert dat het zich vanzelf, sneller dan je hoopt, opvult met het een of ander.

Verder ben ik vorige week bezig geweest met het haken van armbandjes. Erg leuk om te doen. Voor Julia met bloempjes.

 

 

Nora vond dit ook wel leuk, maar dan met schedeltjes. Volgens Sander kon ik dit ook wel maken. En dan kan ik me niet laten kennen en heb dus een miniscuul schedeltje bedacht en daarvan ook een armbandje gemaakt.

 

Ik heb een rokje gemaakt enkele weken geleden, voor de dochter van een arts waarmee ik werk.

Dit rokje werd ook weer zeer enthousiast ontvangen. Leuk is dat!

 

Lekkere felle kleuren! Het blijft zo leuk om te maken, die rokjes. Al die kleurtjes en verschillende steken. Heerlijk!

 

En binnenkort geven we onze eerste workshops. Ook spannend! Nu bezig om het een en ander op papier te zetten en er vorm aan te geven.

 

En vrijdag 20 september volg ik zelf een masterclass, bij Echtstudio in Alphen a/d Rijn.

Van Mabel Pelgrom. Deze dame maakt de mooiste kreaties van haakwerk. Een beetje mexicaans-achtig, met allerlei kleuren ingehaakt. Nu is dit een techniek die ik nog niet zo onder de knie heb dus ik vind het wel heel leuk om daar wat meer over te leren. Ik ben benieuwd! En heb er erg veel zin in.

 

Dus drukdrukdruk komende weken, maar ook allemaal weer erg leuke dingen. Komend weekend gaan we naar Tiel, naar Appelpop weer. Het is weer tijd voor fruitcorso! Gezellig hoor. Over een paar weken naar Roermond, dan is mijn mamsje jarig. Tussendoor nog veel feestjes en Nora's eerste badminton-competitie-wedstrijd. Zoals ik al zei; drukdrukkruk. Maar leuk!

Nu weer gauw verder haken! Het volgende projectje wacht alweer! Hierover snel meer!

(Oh, dit wordt ook weer zo leuk.....)