vrijdag 21 juni 2013

Ook dat nog...

Wat ik in alle heftige, roerige tijden van afgelopen week ben vergeten te vertellen, is dat 1 van onze jonge poesjes er ook niet meer is.
De dag na het overlijden van mijn schoonvader bleek onze Jojo in de tuin van de buren te liggen. Ze was slap, bleef maar liggen en was bang. Ik heb Jojo mee naar binnen genomen, heb direct de dienstdoende dierenarts gebeld en terwijl ik hen aan de lijn heb overlijdt Jojo onder onze handen. Helaas mocht ze maar 9 maanden oud worden, wat veel te jong is voor zo'n lief en mooi beestje. We hebben haar de volgende dag naar de dierenarts gebracht en daar hebben ze haar nog een beetje onderzocht: vergiftiging was niet waarschijnlijk en aan haar pootjes te zien heeft ze waarschijnlijk een tik gehad. (auto, brommer, fiets, gevallen?) Van buiten was er niets te zien en zag ze er puntgaaf uit, maar ze zal inwendige verwondingen gehad hebben waarschijnlijk. En zo kwam er op het grote verlies nog een groot verlies. Zeker voor de kinderen. Opa wisten ze, zagen ze, maar de jonge poes was zo onverwacht! In de hele achtbaan van emoties van vorige week is dit een beetje naar de achtergrond verdwenen, maar wat is het een groot gemis! De meiden waren helemaal over hun toeren! Zo sneu! En ik kon Julia (van 5) de volgende dag vertellen dat ook de poes was overleden. Wat hebben ze (we) gehuild. Annabel zei: Ik dacht dat poezen 9 levens hebben!
Maar ik ben bang dat onze Jojo haar 9 levens al had verspeeld. Het beestje was erg avontuurlijk, klom in hoge bomen, viel er net zo hard weer uit, zijn we al een paar dagen kwijt geweest, heeft in de sloot gelegen, noem maar op. Ik ben bang dat dit leven nummer 9 was. Helaas....
Zo'n mooi, lief, avontuurlijk en schattig beestje.
Ook haar broer Flipje is al een week van de rel. Hij lijkt eenzaam en zoekt. Vannacht liep hij weer hard miauwend door het huis. Dit deed hij voor die tijd nooit. Ik denk echt dat hij zijn zus mist. Mijn hart breekt!
 Jojo, lekker slapend.
 Samen met broer Flip. Als kittens lagen ze altijd samen hier. Ze probeerden het nog wel eens, maar het ging bijna niet meer. Ze werden te groot.
Hier in haar doosje, overleden.
Met een mooie kaart van Nora erbij. Liggend op een kussentje.

Niet te geloven he?
Ook Julia was zo verdrietig, de volgende dag. Dat waren voor de kinderen 2 klappen op 1 dag. Op maandagochtend vertelde ik dat opa was overleden en op maandagavond gebeurde dit. Hoeveel kun je hebben? En zeker kinderen? Ik blijf het zo oneerlijk en onwerkelijk vinden!
Het is ook zo zielig om Flipje te zien, alleen. Hij mist haar echt. Maar wat is wijsheid? Ik weet niet of je er zo maar een kitten bij kunt plaatsen. En zeker niet te snel, lijkt me. Zo'n kat moet volgens mij ook gewoon echt rouwen. Zijn er misschien mensen met ervaring hiermee? Zou Flip het accepteren als er in de toekomst misschien een katje bij komt? En zo ja, kitten van dezelfde moeder, mannetje, of juist vrouwtje, net als Jojo was? Wie weet het?
We denken er nog even over.