maandag 11 februari 2013

He he, we zijn er weer.

Eindelijk. daar zijn we weer. Ik ben afgelopen week ziek geweest. Griep. Echt griep, en niet een verkoudheid waarvan ik altijd dacht dat dat griep was. Griep, daar word je niet blij van! Ik kon dagen niet meer op of neer. Ik heb Julia met haar grote zussen naar school laten gaan, zij hebben Julia 's avonds gewassen en voorgelezen; Het ging echt niet. Tjonge, ik was gevloerd. Gelukkig kwamen mijn ouders woensdag en die hebben de dagen erna alles overgenomen. Vrijdag was ik er weer een beetje, afgelopen weekend eigenlijk weer helemaal. Even douchen en ik kon op bed, bijkomen. 's Middags slapen, de hele dag in joggingbroek of pyama, zonder make-up, hoesten, spierpijn, moe, slap etc. Kortom, ziek. Het was lang geleden dat ik me zo beroerd heb gevoeld zeg! Inmiddels zijn we er weer gelukkig. Maar wat voel je je ellendig zeg!

Onze Nora was gisteren jarig. Ze is 10 geworden. Inmiddels heb ik dus 2 tieners rondlopen! Gek, ik voel me nog best jong, met 37, (behalve afgelopen week, haha!) maar ik heb gewoon 2 tieners! Nu was ik ook wel jong toen ik moeder werd, net 25. Toen leek het heel normaal, als ik nu meiden van 25 zie denk ik; he, zo jong? En nu al moeder? Ik weet nog dat ik, nog geen 3 weken na de bavalling van Annabel, met een vriendin de stad in ging. We zaten heerlijk op een terrasje, eind maart, in het eerste voorjaarszonnetje. Een oudere dame naast ons vroeg of we lekker vrij waren van school. Haha, met het kraamverband nog in de broek, bij wijze van spreken, en dan vragen of je lekker vrij bent van school! Blijkbaar zag ik er nog jong en fruitig uit. Das war einmal. Een weekje griep en mijn wallen lijken nog steeds op mijn (onder)kin te hangen. Dat heeft even nodig voor het weer in model trekt, vrees ik, als dat al gebeurt. Maar goed, hoe dan ook, ik ben 37 en heb 2 tieners! Niet te geloven he?

Nora had al een fiets gekregen van ons, voor haar verjaardag. Ze heeft zelf, met alle centjes die ze kreeg nog een fototoestel gekocht. Ze is er zo blij mee! Een Nikon s6300. Het compactcameraatje is compacter dan de mijne, heeft meer zoom, meer megapixels beeldkwaliteit en meer mogelijkheden. Grmmbbl, en ze heeft minder betaald haha! Leuk he, hoe snel die cameraatjes zich ontwikkelen. Nou, het is haar gegund hoor, ze heeft er netjes voor gespaard en hem zelf betaald. Verder kreeg ze een prachtige badjas, paars uiteraard, met witte hartjes, nog meer geld, snoep, een leuke breinpuzzel (is ze dol op, lekker denken en puzzelen), knutselspulletjes van ons, een eigen beker, kaarten, noem maar op. Ze was echt jarig. Heerlijk. Gisteren was druk maar wel een heel gezellige dag. Annabel had gisteren ook haar F2-proeven, met paardrijden. Tjonge, handig op deze dag, maar dat afrijden lukt niet zo vaak dus dat moest dan ook maar. Ik was met Nora hier, alles voorbereiden, Sander was met Annabel op de manege. Het was hectisch maar heerlijk. Annabel is derde geworden van de 11! Knap he! Een witte rozet dit keer. Ze was apetrots.
Dit was haar taart. Ze wilde geen mooie marsepeintaart. Oh nee, die hebben we altijd al! Grmbbll, hoeveel kinderen zouden willen dat ze zo'n mooie taart van hun moeder krijgen? Hoe ondankbaar. Mevrouw wil chocoladetaart, of zo'n lekkere slagroomtaart, van de Hema, die zijn lekker. Nou ja, haar keus he, dus we hebben een torta caprese gemaakt (chocolade met amandelen) en deze gevuld met botercreme met nutella. Poedersuiker bovenop, en dan toch stiekem wat marsepeinroosjes en blaadjes. In paars, dan weer, haar lievelingskleur. Kon ik toch nog even freubelen met marsepein. Ik heb met silly creations vorig jaar zelf mallen gemaakt om roosjes te maken. Oh, wat werkt dit toch goed! Ik blijf er dolblij mee! Het is zo makkelijk en de roosjes komen er zo mooi uit, zelfs Julia van 4 kan het.
Vanmiddag gaan we cupcakes maken en versieren, om morgen op school te trakteren. Wel met marsepein gelukkig. Leven we ons daar maar op uit.
Gekke kinderen......

Mijn ouders zijn weer naar huis, helaas. Maar zaterdag zien we elkaar weer in Duitsland! Dan gaan we heerlijk een weekje weg! Ik heb er erg zin in! Handwerkspullen mee, wat katoen voor schone zus halen, moeders handwerkspullen mee, spelletjes mee, snowboots want er wordt sneeuw verwacht, zwemspullen voor de kinderen want die liggen de hele week in het zwembad of in de sauna. Hout voor de kachel halen, ooeeh, kom maar op! Deze week nog even door, spullen pakken, werken, een paar wipjes afmaken die er nog liggen en dan in Duitsland heerlijk handwerken aan nieuwe projecten. Mijn moeder heeft een boel restjes wol opgemaakt, door sloffen te breien. Heel fijn. Ik heb weer wat ruimte in mijn wolmand.
Niet voor lang helaas, want ik heb weer nieuwe wolletjes besteld haha! Bij woolly.com. Daar hebben ze hele mooie acryl; caron simply soft, waarover ik heel veel goede berichten heb gehoord. Dit wilde ik wel eens uitproberen. Het is niet goedkoop, maar het lijkt wel echt heel mooi, dus ik ben benieuwd! Ik wil een mooie nieuwe deken gaan maken voor bij mijn nieuwe bank, die ieder moment kan komen. Joepie! De deken wordt grijs met roze en wit. Jummie, ik kan niet wachten! Deze week wil ik het laatste babydekentje nog afmaken, maar die is al op de helft dus dat moet lukken en dan mag ik in Duitsland fris en nieuwe beginnen! Ik heb er zin in.....
Dit is mijn wolmand. Hij is een meter hoog. En ongeveer bij 60x60 cm. En hij zit vol. Oke, met 3 zakken knuffelvulling/stuffing eraf, valt het dus best mee. Eerst moest ik hem dichtduwen, nu valt de klep weer gewoon dicht.
Ik geloof dat de kinderen het punt van schaamte bereiken over mijn wolobsessie. Annabel vroeg zich af of een psychiater niet nodig was. Oeps. En dan heb ik nog een grote bak met katoentjes. En nog een los tasje met fijne katoen. En mijn projectjes liggen ook ergens in een mandje. Maar veel wol? Nee toch? Toch?
Maar ja, wat willen de kinderen liever? Een moeder met een (licht) afwijkende neiging naar wolletjes of een moeder die regelmatig in de kroeg hangt, alleen maar met zichzelf bezig is en haar uiterlijk, er weinig voor de kinderen is etc. Als dit mijn slechtste zonde is is het nog best netjes toch? (Niet dat ik nu impliceer dat als je geen wolletjesfreak bent je dus een slechte moeder bent of zo .. Het was maar een, in het extreme getrokken, voorbeeld)