maandag 28 januari 2013

Bijna jarig.

Afgelopen weekend is Sander met Nora naar Limburg geweest; een nieuwe fiets kopen. Annabel deed dit 2 jaar geleden, dus Nora wilde dit ook heel graag. Lekker alleen logeren bij opa en oma. Uiteraard kunnen we ook een fiets hier om de hoek kopen, maar goed, daar zit een I-tek en zo, en het is een leuk uitje. De fiets is gelukt. Nora is er heel blij mee. Het weekend was super, voor Nora en opa en oma geloof ik! En natuurlijk ook voor Sander! Het meisje was in de wolken. In Roermond heb je een begraafplaats, waar 2 mensen aan weerszijden van een muur liggen begraven, omdat deze 2 geliefden niet bij elkaar mochten liggen, omdat de een katholiek was en de ander protestants. Zij liggen dus ieder aan een kant van een muur, en hun grafmonumenten reiken tot boven de muur, alwaar 2 handjes elkaar vasthouden. Nora had dit op school gehad, bij geschiedenis. Ze was er erg van onder de indruk, dus ze is zaterdag met opa en oma hiernaartoe geweest. Prachtig vond ze het, en onbegrijpelijk. Haar interesse voor geschiedenis is enorm. Ze had ons fototoestel mee om foto's te maken.

Verder is ze enorm geinteresseerd in fotograferen. Net als opa vroeger. Ze lijkt in heel veel dingen op opa. Heel grappig om te zien. Ze is bijna jarig en wil dolgraag een fototoestel kopen.
Ze is er al bijna, qua geld. Leuk hoor. Ik hoop dat ze er ook echt wat mee doet dan, maar we zullen zien.

Over verjaardagen gesproken; Ik heb een paar jaar geleden zelf slingers genaaid. Nu ben ik geen held op de naaimachine, maar dit was zo eenvoudig dat zelfs ik het kon. Ik word iedere verjaardag weer blij als ik ze op kan hangen. Ik vind ze nog steeds zo mooi dat ik er toch even een foto van wil laten zien. Eigenlijk heb ik nog het plan om eens een keer een slinger te haken, voor erbij. Lijkt me ook zo leuk, maar dan mag het natuurlijk niet te zwaar worden, dat het uitzoekt of helemaal uitlubbert/doorzakt. Ik denk er nog even over.

Het is zo leuk om deze elke keer weer te pakken. Ik word er blij van.

Afegelopen weekend zat ik niet zo lekker in mijn vel. Nog niet. Alles mislukt, de kinderen zijn brutaal etc. Ik word er gek van. En enorm geirriteerd. Maar ook dit zal wel weer over gaan. Kennen jullie dat, dat gevoel dat je ze het liefst zou smoren met een kussen? Ik doe het natuurlijk niet, haha, en morgen vind ik ze waarschijnlijk weer heel leuk, maar ik heb even een baaldag en vind ze niet lief en aardig voor me. Zoveel energie stop ik er in en ik doe toch echt mijn best, maar soms lijkt het wel niet over te komen. Ik doe weinig goeds op het moment, maar dit kan ook gewoon even mijn gevoel zijn......
En verder heb ik de pee in.
Het eerste babydekentje is klaar. Heel mooi geworden vind ik zelf. Ik heb het uitgewassen, met een colorcatcher, en nu kom ik er net achter dat de donkerblauwe katoen is uitgelopen. Grmbblll! Dit ga ik natuurlijk niet meer weggeven! Ik heb hem weer in de was zitten nu, hopelijk krijg ik het er uit, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik baal zooooooo!!!! Tja, het hoort een kraamkado te worden, maar zo geef je het toch niet! En ik heb geen zin weer opnieuw te beginnen. Iemand tips? Hoe je doorgelopen kleuren eruit krijgt? Niet zeker he?
Let maar niet op mij. Morgen zal het beter gaan. Ik heb vanmorgen lekker koffie gedronken met de buurvrouw, ga straks even koffie drinken bij een vriendin, daarna zal het beter gaan. Ik doe vandaag lekker niets verder.