's Ochtends hadden we thuis een heerlijk kerstontbijt met ons vijfjes. Ik zweer het je, volgens mij was dit de allereerste keer dat we het kerstontbijt met zijn vijven hebben gehad, hier thuis. Meestal zijn we wel ergens bij familie, waarvan de meesten toch wel ver weg wonen. Heerlijk om zomaar eens met ons vijven te zijn. (Hoewel ik dit echt niet prefereer boven een kerstontbijt met veel mensen hoor, maar het kwam dit jaar zo uit!)
Tweede kerstdag zijn we naar mijn broer en schoonzus geweest, alwaar mijn ouders en ladingen kerstkadootjes al waren gearriveerd. Oh, de kinderen hebben echt meer dan genoeg hoor, het gaat niet om nog meer spullen, maar wat is het toch gezellig om kerstkadootjes uit te pakken. We doen dit meestal met een dobbelsteen. Heel simpel eigenlijk, bij een even getal mag je een kado voor een ander pakken, bij een oneven getal is je beurt voorbij. De kinderen blijven dit leuk vinden. Ik vind het ook wel fijn hoor, dat we niet lukraak het papier eraf trekken en klaar. Iedereen heeft aandacht voor het gekregen kado en we maken grapjes tussendoor, eten en drinken lekker, genieten van alle leuke dingen en vooral die stralende kindertoetjes. We zijn allemaal weer enorm verwend!
MIjn neefje is 13, maar heeft sinds kort de baard in de keel. Ik herken zijn stem gewoon niet! ALs ik hem niet had gezien had ik echt gedacht dat er een vreemde in huis rondliep! Wat is dat ineens gek dan he, ik heb hem een paar weken/maanden niet gesproken en dan valt het verschil zo enorm op.
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er een brok van in mijn keel kreeg. Mijn kleine neefje, 'Robje' zoals we hem altijd noemden, is absoluut geen Robje meer! Hij komt qua lengte ook aardig in de buurt. Mijn moeder is hij al voorbij, nog even en dan mij en zijn moeder ook! Wat gaat de tijd toch snel. Echt waar, het is cliche, maar wat gaat het snel........ Soms schrik ik er wel een beetje van hoor. De meiden zijn ook al zo groot aan het worden en Julia, onze baby, de nakomeling, het toetje toe, gaat alweer hard naar de 5!!!!!!!
Nou ja, het is was eigenlijk gewoon een heerlijke kerst, gevuld met onze families. Het was fijn en lekker en gezellig en goed, heel goed.
Onze kittens hebben we voor het eerst een nachtje alleen gelaten, toen wij in Tiel waren. Dit is super gegaan. Alles was nog heel, de boom stond nog rechtop, alle vulling zit nog in de bank en ze leven allebei nog haha! Ze waren wel erg blij dat we terug waren. Ze kwamen miauwend naar ons toe en hebben gisteravond de hele tijd bij ons, tegen ons aan en op ons schoot gelegen. Heerlijk!
Ze zijn zo leuk, zo gezellig, zo lekker wollig en pluizig... om op te vreten.
Vandaag hebben we weinig gedaan. Uitgeslapen (voor zover dat ging, Julia is een beetje ziekjes, hoewel het nu gelukkig alweer wat beter gaat.), wat boodschapjes gedaan en gerommeld en geknutseld/gehandwerkt. Annabel is aan het borduren, Nora was bezig met kraaltjes en touwtjes en Julia was lekker kraaltjes aan het rijgen. Fijn, als iedereen zo lekker bezig is. Ikzelf ben aan het breien en heb wat geholpen en wat gevlochten met scoubidoo-touwtjes. Lekker alles op een laag standje, weinig moeten, veel mogen. Niet haasten of heen en weer vliegen naar school of sporten, maar even heerlijk pas op de plaats maken met zijn allen. Lekker spelen, handwerken, films kijken en op adem komen na de drukke afgelopen weken.
Ik geniet!
Ik zou eigenlijk allerlei klusjes moeten doen, maar ik dnek dat ik gewoon lekker even een paar dagen niets doe....
