donderdag 22 november 2012

Ik zie sterretjes...

Ik kreeg van een moeder op school, als verrassing een pakketje in de bus, van de Action, om kerststerren te vouwen. Lieve hemel, daar ben ik een paar uur op bezig geweest hoe het moet, maar ik heb hem door! Ook Nora en Annabel wilden dit leren. Ook die hebben hem door: ik kan al bijna een boom vullen met door hun gevouwen kerststerren. Zo leuk om te doen, en zo knap, wie dat bedenkt....
Maar de meiden zijn helemaal fanatiek. Annabel mag na het eten niet meer tv kijken van ons omdat ze nogal (in)slaapproblemen heeft. En ze moet eerder naar bed om te lezen, zodat ze echt rustiger kan afschakelen van de dag, zonder helemaal wakker te zijn van de tv, computer, wii of wat dan ook. Dit klinkt misschien wat overdreven, maar serieus, het moppie lag vaak tot wij naar bed gingen wakker! Dus nu kan ze 's avonds lekker aan de gang met sterren vouwen, of tekenen, (wat ze echt goed kan!) of lezen of een spelletje.... als ze maar even geen beeldschermen voor zich heeft. Deze schijnen door het soort licht je lijf het signaal te kunnen geven dat het dag is en het dus wakker moet blijven. De een zal er gevoeliger voor zijn dan de ander, maar als je flink slaapproblemen hebt, zal het zeker niet helpen! (en slaapproblemen heeft ze eigenlijk al heel erg lang). Maar ze probeert het nu 4 dagen en het gaat al 4 dagen heel erg goed! Ze wordt ook veel fitter en uit zich zelf wakker 's ochtends. Voorlopig werkt het.... Maar ze is dus erg blij met sterretjes vouwen. En nog meer sterretjes, en nog meer sterretjes en oh ja...sterretjes.
Hier een foto van de sterretjes.




Dit jasje heb ik 2 jaar geleden voor Julia gehaakt. Hij blijft nog steeds zo leuk.... Een heel leuk en makkelijk patroon. Ik kwam hem ineens weer tegen, dus ik wilde hem nog even laten zien.