maandag 29 oktober 2012

Weer thuis.

Gisteren zijn we weer thuis gekomen uit Zweden. Het was erg vroeg, om 7 uur vertrok de trein vanuit Kalmar dus om 6 uur zaten we in de auto. De reis was lang, maar verliep redelijk vlekkeloos. Behalve dan dat mijn mams haar tas in het vliegtuig had laten liggen. Na een uur over Schiphol van balie naar balie te zijn gestuurd konden we naar huis, nog steeds zonder handtas. Deze kan van de week pas opgehaald worden. Als ze dat nu meteen verteld hadden, maar nee, dat moet dan letterlijk van het kastje naar de muur..... maar goed, het komt goed.
Op Schiphol stonden mijn vader en Annabel en Nora op ons te wachten. Wat heerlijk om ze weer te zien! Julia was bij Sander thuis gebleven. Dat speet haar wel, zei ze, maar iemand moest op de kittens letten. OOh, de kittens. Wat zijn ze schattig en leuk. Ze vonden direkt hun weg naar de kattenbak en het eten in de keuken. En krabben doen ze keurig op de krabton. (vooralsnog..)
Toen ik vanmiddag de meiden naar school had gebracht en ik thuiskwam, deed ik de deur open en ineens sprongen er 2 kittens van de eettafel! Alsof de boefjes wisten dat ze iets deden wat niet mag! Haha.
Ze zijn erg leuk. Ze worden steeds vrijer en vanmiddag lagen ze te slapen onder op de salontafel, bovenop de tijdschriften. Flipje is nog een beetje schuw maar Jodokus (Jojo) is al een stukje vrijer. Zij blijft inmiddels ook rustig zitten als je haar wilt aaien. Ach, ze zijn zo schattig.
Onze week in Zweden was, zoals ik al eerder schreef, meer dan geweldig en enorm gezellig. We zijn zo in de watten gelegd...heerlijk. Als ik heel eerlijk ben moet ik thuis weer even wennen dat ik alles weer moet doen haha! Maar het is uiteraard ook weer heerlijk om bij Sander en de meiden te zijn na 8 dagen. Wat was het heerlijk om die moppies weer te knuffelen.
Nora was erg blij met haar vestje en trok hem vandaag gelijk aan. Hij staat echt erg leuk.
Voor Julia ben ik begonnen aan een sjaal/muts ineen. Dus eigenlijk een muts, met zulke lange flappen dat je die als sjaal om kunt slaan. Eens kijken of dat wat wordt.

Verder heb ik diep respect voor mijn vader, die toch maar mooi een week lang gezorgd heeft voor 3 meiden. Wat een kanjer is het toch. Eten koken, wassen, strijken, pedagogische onderlegging in 3 musea, appeltaarten bakken met de meiden, met in het museum zelfgemalen speculaaskruiden. (erg lekker!) Er zullen niet veel opa's zijn die de zorg voor 3 kinderen en een huishouden zo goed en zo vanzelf overnemen als mijn vader! Echt waar, nogmaals, diep respect voor hem!!! Heel lief dat hij dat deed en heel knap! Paps, je bent een topper!