Het is weer juni, dus dat betekent hier in het park zoeken naar vlierbessenbloesem om siroop van te maken. Ik heb dit voor het eerst gedronken in Zweden, 2 jaar geleden, bij Janny en Rienk. Heerlijk. Vorig jaar heb ik het voor het eerst zelf gemaakt. Hij was ietsje te zoet, maar met wat extra citroensap was ie erg lekker. Dus vanmiddag met emmer en schaar, Nora en Julia naar het parkje gelopen en bloesem geplukt. De planten zijn dit jaar toch net ietsje later dan vorig jaar, toen ik op 4 juni siroop heb gemaakt. Nu waren er wel wat bloesems in bloei, maar ook een heleboel nog niet. Ik denk dat ik over een paar weken nog een rondje kan. Niet erg, nog meer lekkere siroop. De bloesem staat nu geplukt en wel, met limoenen in potten, met warm water. Morgenavond of dinsdag kan ik dit dan zeven en inkoken met suiker.
Echt, zoooo lekker............ vooral als het heet is, is het de perfecte dorstlesser. Zal ik hem lijntechnisch gezien zeg maar, met zoetstof zoeten of gewoon met suiker? Ik heb soms toch wel mijn twijfels bij al die zoetstoffen. daarentegen past zo'n flinke hoeveelheid suiker ook niet echt bij mijn levensstijl, op het moment. (Probeer weinig koolhydraten te eten, ivm lijn ,zeg maar...dus ook geen suiker.) Nou ja, ik zie wel. Dinsdag maak ik de siroop af, maar alvast een foto van de wekpotten met bloesem, omdat het er zo gezellig en heerlijk kneuterig uitziet. Zo zelfgemaakt....
Nu hielp de regen vandaag niet voor mijn zomergevoel. Vorig jaar was het stralend zonnig, en ging ik in de avond met Nora bloesem plukken, vandaag liepen we in de miezerregen. Nou ja, de potten zien er gezellig en zomers uit, en dit hoort voor mij echt bij de zomer. (duhh, bloesem vind je ook niet in de winter...) maar je snapt me wel. Een nieuwe traditie lijkt geboren, zeg maar.
