zondag 25 maart 2012

Nummer 2 is ook af

Glazen bak nummer 2 heeft ook een jasje gekregen. Wit, met een dikke kabel. Gebreid. Erg simpel, over 16 steken met aan weerszijden een randje gehaakt. Had hem in het rood ook wel leuk gevonden denk ik, het wit is toch wat flets. Ach, wie weet, maak ik nog wel eens een nieuwe....


Vrijdagavond hadden we een bruiloft van vrienden. Het was een enorm gezellige avond, waarbij we allemaal genoten hebben, volgens mij. Maar ik moet bekennen dat ik er niet zo goed meer tegen kan als het zo laat wordt, haha, heb er zaterdagmiddag best flink last van gehad. (lees; deed een middagdutje). Ook de meiden hebben het vrijdag laat gemaakt bij hun logeerpartijtjes, dus ook zij waren niet topfit.
Afgelopen nacht de klok ook nog een uur vooruit, dus het voelde vandaag ook erg kort, maar we hebben vanmiddag heerlijk gewinkeld met zijn vijven, schoenen gekocht voor deze en gene, broeken, shirts, noem maar op. Dus al met al een erg geslaagd weekend, hoe vermoeiend het dan ook was.
Ik heb ook nog even de oude kleding van de meiden uitgezocht voor Juul; er is zo veel kleding van Noor en Bel wat Juul gaat passen deze zomer..... Ik kreeg de kast bijna niet meer dicht. Dit komt denk ik door de tussenmaat die Julia op het moment heeft: 110-116 is ruim, maar 104 is eigenlijk te klein, maar sommige dingen passen dan weer wel goed omdat ze te ruim vallen.....etc. En dingen nog van vorig jaar, die ze nog past.En ze krijgt regelmatig van vrienden als hun kinderen eruit zijn. Hoe dan ook, de conclusie is dat zij niets meer nodig heeft! Serieus; 10 driekwart linnen zomerbroekjes, minstens 20 shirtjes met korte mouw kunnen er ook ruim 25 zijn....of meer...)
10 rokken, meerdere spijkerbroeken (6) die wachten tot ze passen (ook handig voor komende winter), ik gok zo'n 10 jurken. wanneer moet ze dit allemaal dragen? In de praktijk komt het er toch meestal op neer dat ze een paar favorieten heeft (en wij ook) die ze het meeste zal dragen. Ach, geven wij het weer door aan anderen, of aan het goede doel.
Maar ik zal niet klagen, ik heb er nog 2 te kleden en die vallen inmiddels toch vaak in de wat duurdere categorie, dus ach, dat scheelt weer....
Ik las ooit ergens dat een dame weigerde de kleding van de oudste door te geven aan de jongste, want deze had ook recht op nieuwe dingen en anders was het zielig als ze in de afdankertjes van haar zus liep.
 Tja, ieder zijn ding natuurlijk, en ik wil dit zeker niet veroordelen of een discussie starten, maar ik vind het helemaal geen schande hoor, om kleding door te geven en mijn meiden ook niet. Nora vond het altijd geweldig als zij de mooie dingen van Annabel kreeg, of van anderen. En uiteraard, als dingen op, versleten of vaal zijn, geven we het niet door, en ja, ze krijgen evengoed regelmatig ook nieuwe dingen, want ook dat is leuk, en ja, sommige dingen vallen net in een ander seizoen, en ja, sommige dingen staan het volgende kind gewoon niet, of zijn na een paar jaar echt uit de mode (en soms vind ik dingen zelf gewoon niet meer leuk..) dus echt, heb geen beeld van zielige kindjes die de versleten, opgelapte dingen van hun zus moeten dragen of zo, met net te korte pijpen of appeltjes op de knieĆ«n,(wie weet dit nog van vroeger???) want we zijn niet armlastig of zo, maar ik heb wel moeite met verspilling, en ik vind het helemaal niet verkeerd dat de meiden leren dat niet alles duur, nieuw of merk moet zijn. En als kinderen hiermee opgroeien leren ze ook gewoon dat dingen geld kosten. Veel geld. En dat je goed moet kijken hoe je het uitgeeft en waaraan.
En nogmaals, een perfecte mooie (merk)spijkerbroek die weinig is gedragen, mag gewoon door naar zus nummer zoveel. En zus nummer zoveel vind het altijd wel stoer ook dat zij nu die mooie broek past van grote zus. Nora heeft dus misschien niet de nieuwste collectie kleding van het huis, maar wel de grootste, ha! En juul inmiddels ook! Prima toch?
Ach, ieder moet dit natuurlijk lekker voor zichzelf weten, maar ik heb genoten toen ik in de oude spulletjes mocht spitten. Een boel herinneringen kwamen weer boven en Julia vond het prachtig en mocht keuren of ze het leuk vond of niet en vroeg steeds van wie het was geweest. Ook Annabel en Noor riepen steeds; oh, die was van mij, dat was mijn lievelingsshirtje! en vinden het heel leuk dat Julia het nu kan dragen. Ik blij, zij blij.
1 kast uitgemest, nu de andere 2 nog.... En dan heb ik het maar niet over onze eigen kleerkast die ook wel eens zou mogen....