maandag 19 maart 2012

Niet meer ziek...

...maar toch een jasje uitgedaan. Mijn lieve Jula (zoals ik haar vaak noem) is niet meer ziek maar heeft de afgelopen weken toch een jas uit gedaan. Bijna 2 kilo afgevallen (maar ze heeft genoeg babyspekkies hoor) en toch nog snel moe. Ze valt een paar keer per week zomaar ineens in slaap op de bank. Gelukkig hebben we de meeste winter wel gehad dus het kan alleen maar beter worden hoop ik.
Wel gek, want met 2 jaar oud deed ze al geen middagslaap meer.
Ik heb de hele ochtend opgeruimd, gepoetst, de grote grenen kast uitgemest (hij is voor de helft leeg nu!!) en deze in de was gezet. Knapt ie weer van op kan ik wel zeggen. Eigenlijk zou ik hem wel willen verven maar Sander ziet me aankomen, de antieke kast! Julia heeft lekker geholpen met opboenen van de kast en spullen uitmesten. Blijkbaar kostte dit te veel kracht voor het meisje...... Maar tjonge, wat wordt ze groot (ik krijg ook al borsten want ik ben bijna 4, zegt ze regelmatig.) maar als je haar zo ziet liggen blijft het nog een klein hompie he?

En als je dan zo bezig bent in huis zou ik het zo graag anders willen hier. Een andere vloer, strakke wanden, strakke meubelen en minder rommeltjes, maar toch weet ik dan ook weer niet waar ik al mijn meukjes moet laten, en tja, al is het niet 'strak' modern in onze zithoek, de meiden ploffen regelmatig heerlijk op de bank of kussens neer met dekentjes; ook dat vind ik dan wel weer heerlijk! Lekker comfortabel en knus, dat zie ik dan niet voor me bij een strakke nette inrichting. En tja, ook de eettafelstoelen zijn aan vervanging toe, maar zolang Julia nog in de klei-, knoei- en tekenfase zit wachten we daar ook maar mee. Ik wil ook niet de hele dag roepen dat dingen niet mogen ivm de meubels. Dus ondanks de oude troep genieten we gewoon van wat we hebben (want 'rijk' zijn we, toch?) en van de gezellige chaos die hier regelmatig continue heerst. Ik weet niet hoe anderen dat doen, maar altijd netjes blijft het hier niet, ook al poets ik regelmatig en ruim ik steeds op, voor mijn gevoel. Ik kan toch niet de enige zijn die zo veel bezig is in huis zonder dat het lijkt te helpen? Zo wel, wat doe ik fout dan? Nou ja, verstand op nul en morgen beginnen we weer opnieuw. Voor vandaag geniet ik gewoon van het behaalde resultaat. (zolang als het duurt..)