vrijdag 28 oktober 2011

Een tijdperk voorbij...

Helaas hebben wij vanmiddag na 15 1/2 jaar ons hondje Puck moeten laten inslapen. Ze werd de laatste tijd agressief tegen de kinderen. Nu is het nooit een echte kindervriend geweest, maar ik heb me nooit zorgen gemaakt dat er iets zou gebeuren. De laatste dagen deed ik dit wel. Ik liet ze niet meer alleen samen. Nadat Annabel zich woensdag buiten in de schuur heeft moeten opsluiten omdat Puck tegen haar bleef grommen en blaffen hebben we de (vreselijk moeilijke) beslissing genomen om Puck te laten inslapen. Het arme beestje had de laatste tijd steeds meer kleine gedragsveranderingen, 's avonds als het donker was zag ze slecht en werd ze angstig/onrustig, waarbij ze vaak tegen de kinderen bleef blaffen als ik boven was met Julia. Of ze bleef om eten bedelen als ze net had gehad, ze was net uit geweest en wilde weer, maar deed daar niks etc. Laatst schrok ze zo van Sander die tegen haar praatte terwijl ze in de mand lag, dat ze gromde en naar hem beet. (hier schrok ze zelf nog meer van leek wel..) Ze leek niet meer te genieten van aanhalingen etc. Waarschijnlijk dan toch dementie of een hersentumor of zo, met misschien toch wel (hoofd?)pijn Hoe dan ook, het is intens verdrietig na zo'n lange tijd, maar voor iedereen het beste.
Het ging gelukkig redelijk rustig en snel, maar wat een (n)rare ervaring. We hebben het beestje nog lekker geknuffeld en geaaid en gekust. Ook Nora was mee, en na de eerste prik, toen Puck sliep hebben we haar erbij gehaald en was ze erbij toen Puck het fatale spuitje kreeg. Ook Noor heeft nog lekker geaaid en geknuffeld, maar vond het niet eng, moest ook niet huilen. Annabel wilde er niet bij zijn, en ook dat was prima uiteraard.
Hier nog een plaatje van Puck, nadat ze van de zomer in Limburg zich stuk had gelopen in het bos, in een beek viel omdat ze missprong, en nadat ze lekker in bad was geweest.

Ze heeft wel een uur zo op schoot gehangen, wat ze anders nooit deed.
En nog 2 leuke fotootjes. (toen ze een stuk jonger was)