zondag 25 september 2011

Kleren maken de man (of het meisje..)

Het was een enerverend weekendje, met vrijdag een logé, gisteren een logé, paardrijden, klussen in de schuur en uitmesten etc. (en stapels wasgoed weggewerkt, maar dat zeg ik liever niet hardop.)
Vrijdagavond hadden Sanne en Annabel een hondje gevonden. Dit hompie is uiteindelijk door de dierenambulance opgehaald. (het is nooit saai hier geloof ik.) Wat een schattig beestje, eigenlijk foeilelijk, met een enorme onderbeet haha! zie foto.
Tja, het is dat we Puck nog hebben, maar we waren allemaal erg vertederd. Toen de dierenambulance kwam moesten we even wachten om te kijken of zijn chip geregistreerd was. Annie zat in de ambulance bij het hondje, bleek ze bijna op een dode kat te zitten, die onder een handdoekje lag; Kinders even in alle staten.... (maar wel stoer en nuchter eronder hoor, weinig onder de indruk uiteindelijk.) Haha wat een belevenissen allemaal!
Zaterdagavond heeft Sander geriskt met drie meiden, van 8, 9 en 10. (tjonge, das ook best een opgave hoor... heb je een lange adem voor nodig, maar ze deden het heel stoer!)
Wel grappig, want Sander en ik hebben samen al 10 jaar niet geriskt, daar dit ons meerdere malen bijna ons huwelijk heeft gekost. Kijk, ik kan best tegen mijn verlies, maar niet van hem, want hij speelt op zo'n irritante manier... Leuk dus dat ik bij hem exact dezelfde irritatie zag ontstaan, op Annabel! Ha, het is een generatie opgeschoven, dat irritante spelen!
Vandaag weer geriskt, ik gewonnen! en dat de 2e keer deze week! Ha!
Vanmiddag kwam mijn vriendin Marieke langs, met zakken vol kleding voor Annabel. (Tjonge, wat een lijfje heeft die, dat haar spullen Annabel passen!)
Annie vond het helemaal geweldig, Marieke hield de spullen omhoog en zij mocht zeggen wat ze er van vond.
1 jurk was heel bijzonder, die heeft zij gedragen op het huwelijk van haar zus, en is in Indonesië voor haar op maat gemaakt; donkerblauw met stippen. Nu houd ik niet van stippen eigenlijk, maar Annabel vondhem erg mooi. Mevrouw trok met de buit naar boven, naar mijn passpiegel, en heeft daar alles heerlijk aangetrokken en gepast. Vervolgens komt ze in de blauwe jurk naar beneden, en mijn hemel, hij leek wel voor haar gemaakt! Wat een ander kind werd ze ervan, maar wel op een leuke, mooie manier!
Ik wilde jullie dit plaatje niet onthouden!

Vervolgens beet ze onder het eten op een knapperig aardappeltje, en toen hing haar kies aan een hoekje, die werd er nog even uitgesloopt...
Dus, al met al, een enerverend weekendje. Ben niet aan handwerken toegekomen moet ik zeggen...